Doris Lessing (ur. 1919 r., zm. 2013 r.), brytyjska pisarka, najstarsza laureatka Nagrody Nobla – w momencie jej otrzymania miała osiemdziesiąt osiem lat. Jury nazwało Lessing „epicką wyrazicielką kobiecych doświadczeń, która ze sceptycyzmem, żarem i wizjonerską siłą zgłębiła podzieloną cywilizację”. W Rodezji Południowej, dzisiejszym Zimbabwe, Lessing spędziła dzieciństwo i młodość. Jej proza jest głęboko autobiograficzna, a duża część powieści i opowiadań rozgrywa się w Afryce. Autorka poruszała tematy konfliktów kulturowych, rasizmu, nieustannej walki między indywidualnymi pragnieniami a obowiązkiem społecznym oraz sprzeczności między dobrem jednostki a dobrem ogółu. W 1956 roku przez swoje poglądy Lessing otrzymała zakaz wjazdu do Rodezji Południowej i RPA. Jej twórczość obejmuje kilkadziesiąt powieści, esejów i opowiadań, głównie o tematyce psychologiczno-obyczajowej. Dwie z nich sfilmowano. Lessing uchodziła za żywą ikonę marksizmu, feminizmu, antykolonializmu i walki z apartheidem.