ORKIESTRA BEZBRONNYCH

Jest to opowieść o wielkiej miłości i niespełnieniu i o dramatycznej walce z wyrokami losu, o przemianie dobrego człowieka w złego, o szaleństwie uczucia i nieustannych próbach podźwignięcia się po kolejnych ciosach. Wszystko jest w tej powieści świetnie wyważone. W sumie to brawurowa mieszanka powieści społecznej o dzisiejszej Afryce, magii i klimatu greckiej tragedii.

Leszek Bugajski, "Wprost"

Czerpiąc z mitologii i kosmologii świata, który został zdegenerowany przez białych i jako taki zniknął z powierzchni ziemi i naszej świadomości, autor - podobnie jak wcześniej Marlon James w „Black Leopard, Red Wolf" - zamierza dać głos uciszonej kulturze i jej dziedzictwu. Chigozie Obioma posiłkuje się w tym celu łatwo dla nas przyswajalnym motywem homeryckim, z „Odysei". W poprzedniej, debiutanckiej powieści „Rybacy" Obioma opisywał samospełniającą się przepowiednię o braciach występujących przeciwko sobie. To była polityczna metafora, w której rzucający klątwę to figura białego i jego hierarchii wartości. W nowej powieści tytułowa orkiestra bezbronnych to określenie, które kochanka Chinonso nadaje lamentowi kur, gdy biernie obserwują śmierć jednej ze stada. Obioma tak zdaje się widzieć Chinonso: osieroconego o czystym sercu, który jest zdolny do wszystkiego, ale nie ma nikogo do pomocy, żadnego pasterza ani drogowskazów. Jego chi, jego kultura i tożsamość, to jedynie słaby głos w kakofonii świata. Jest sam.

Łukasz Grzymisławski, KSIĄŻKI. Magazyn do czytania

Autor dał się już poznać na świecie za sprawą znakomitych debiutanckich Rybaków. I znów dobrze miesza nigeryjski folklor oraz nigeryjską duchowość. W Afryce do dziś silna jest wiara w to, że istnieją dwa równoległe światy - fizyczny i duchowy. Narratorem historii jest chi, opiekuńczy duch bohatera. Towarzyszy młodemu Chinonso, który niczym mityczny Odyseusz próbuje wrócić z Europy w rodzinne strony, aby znów spotkać ukochaną. Z Europy do Afryki? Uniwersalne, ale też bardzo na czasie.

Sylwia Stano, Przekrój

Bardzo przyjazny, wrażliwy przekład książki dokonany przez Magdalenę Słysz sprawia, że odległe nam geograficznie i psychologicznie sprawy przewijające się przez karty książki traktujemy jak własne. Wiele tu obserwacji okrucieństwa współczesnego świata, w którym miłość i oddanie poddawane jest brutalnym realiom codzienności. Często to odczuwamy. Książka na dłuższe zimowe wieczory, mamy wszak więcej czasu wskutek pandemii.

Anna Chrzanowska, High Living

Debiutancka powieść Obiomy „Rybacy” zachwyciła krytyków i przyniosła autorowi nominacje do Bookera. Chigozie Obioma wysoko zawiesił sobie poprzeczkę i - kontynuując sportową metaforę – „Orkiestrą bezbronnych” przeskoczył samego siebie. To już nie przygodowa powieść, a traktat filozoficzny poświęcony losowi człowieka, siłom które go napędzają, miłości ale też roli tradycji. To pełna gorzkiej refleksji, głośna skarga na to, co świat „zachodni” zrobił z Afryką.

Wojciech Szot, Zdaniem Szota/Emik Pasje (książka tygodnia)

„Orkiestra bezbronnych” nigeryjskiego pisarza Chigozie Obiomy to wybitna pod względem literackim powieść o człowieku zdającym się w imię miłości na siły, na które nie ma wpływu. To studium poświęcenia i tragedii egzystencji, po mistrzowsku łączące mityczne wątki z Odysei oraz kosmologii afrykańskiego ludu Igbo. Uniwersalne i humanistyczne walory pisarstwa Chigozie Obiomy są niezaprzeczalne. W „Orkiestrze bezbronnych” nie ma słabych punktów. To pod każdym względem wybitna powieść o człowieku, który w imię miłości zostaje zdany na siły, na jakie nie ma wpływu.

Joanna Kapica-Curzytek, Esensja

Ambitna i pasjonująca opowieść i miłości i poświęceniu, której narratorem jest starożytny afrykański duch. Nowa powieść wybitnego pisarza młodego pokolenia.

Brit Bennett, autorka powieści "Matki"

Z literackiego pępka Afryki wyszła opowieść o nowym Odysie zmuszonym do podróży w imię miłości i godności. Powieść o uchodźstwie, jako metaforze naszych czasów.

Paulina Wilk, "Przekrój"

Wspaniała, błyskotliwie napisana, wybitnie oryginalna powieść – niepodobna do żadnej innej!

"The Economist"

Wybitna, niezwykle tragiczna powieść!

Boston Globe