CZARNE SKRZYDŁA CZASU

"Czarne skrzydła czasu" zaskakują sposobem ujęcia tematu winy, kary i odkupienia. Setterfield sprawnie balansuje między powieścią popularną (ale w ujęciu XIX – wiecznym), literaturą piękną i baśnią, w jej gotyckim, mrocznym wydaniu. (...) Dzięki tym zabiegom prozatorskim, a także klimatowi mrocznej baśni, "Czarne skrzydła czasu" to uniwersalna przypowieść o odkupieniu, dla którego człowiek jest w stanie wiele poświęcić, nieuchronnej karze za grzechy i… przewrotna opowieść o tym, że dobry biznes można zrobić właściwie na wszystkim. Setterfield zadaje jednak pytanie o granice moralności zarabiania pieniędzy, ale – w moim odczuciu – nie daje jednoznacznej odpowiedzi. Dzięki umiejętności budowania wielowątkowej fabuły, wprowadza kilka równoległych tematów, niuansuje postaci i przy okazji przywołuje atmosferę powieści wiktoriańskiej, wzmocnionej motywami obyczajowymi, czy baśniowymi, a mimo delikatnego moralizatorstwa w stylu dawnych epok, nie traci przy tym współczesnego sznytu.

Tomasz Radochoński, Nowalijki

„Czarne skrzydła czasu” to utrzymana w gotyckim klimacie opowieść o człowieku, który podczas najgorszej nocy w życiu zawarł umowę z tajemniczym wspólnikiem, ale mimo doskonałej pamięci nie potrafił sobie przypomnieć jej szczegółów. (...) Książki Diane Setterfield można by czytać wyłącznie dla celnych, niekiedy poetyckich, a innym razem ironicznych i pięknych w swej prostocie sformułowań. Jeszcze ważniejsza jest jednak druga, zdecydowanie subtelniej wyartykułowana i bardziej tajemnicza warstwa tej powieści. Kryje się w niej to wszystko, nad czym nie posiadamy kontroli. Coś, czego nie da się wyrazić w liczbach i przed czym nie można się uchronić, nawet mając na koncie olbrzymie oszczędności. To, o czym zdają się wiedzieć tylko kruki, którym zdarza się patrzeć na nas, ludzi, z rozbawieniem.

Sylwia Skorstad, Republika kobiet.pl

Bohaterowie wydanych wcześniej w Polsce książek Diane Setterfield „Była sobie rzeka" i „Trzynasta opowieść" rozwikływali skomplikowane zagadki, wydzierali na powierzchnię rodzinne sekrety, a kazirodztwo i morderstwo wydawały się wśród nich najlżejszymi grzechami. Tymczasem „Czarne skrzydła..." to historia zwykłego, wypełnionego sumienną pracą życia. Tyle że napisana poetyckim językiem, w którym opisy codzienności na angielskiej prowincji mieszają się z rozdziałami poświęconymi krukom i ich zwyczajom, a całość można potraktować jako metaforę przemijania.

Marta Górna, Wyborcza.pl

"Czarne skrzydła czasu" to przede wszystkim historia o konsekwencjach popełnionych błędów. Takich, które w ostatecznym rozrachunku rzutują na całe życie, których nie można wymazać, przepracować, zapomnieć o nich ani im zadośćuczynić. Widać, że Setterfield czerpała z angielskich klasyków, lecz zrobiła to w sposób umiejętny i dobrze wykorzystała dostępne źródła, by stworzyć powieść grozy w starym stylu. Nie bez znaczenia jest także piękny język, niezwykle plastyczny, pobudzający wyobraźnię czytelnika. A rosnąca groza nie pozwala na długo odłożyć historii Williama.

Monika Jasek, Z Cyklu.pl

„Była sobie rzeka” płynęła i meandrowała, ukazując odnogi fascynującej zagadki. „Trzynasta opowieść” miała w sobie brudne sekrety i rodzinne tajemnice, które odkrywaliśmy jak pozostałości popiołów. A „Czarne skrzydła czasu”? To opowieść o przyczajonej śmierci, o ciemności, która zasnuwa światło, o koszmarze, który ściągnęliśmy na siebie sami. Zmusza do przemyśleń, zmusza do rozmyślań, budzi niepokojące poczucie osaczenia. Nie uderza w czytelnika znienacka, ale raczej wciąga go w historię czyjegoś skazanego na ciemność życia. Okrywa skrzydłami tego, co nieuchronne. My bowiem już znamy tajemnicę i znamy też odpowiedź – śmierci nie sposób oszukać, tak jak okrutnego losu.

Olga Kowalska, Wielki Buk

Pełne gotyckiej grozy psychologiczne studium winy i kary – fani mrocznej atmosfery rodem z opowieści Edgara Allena Poe będą zachwyceni!

„Library Journal”

Słychać tu echa Dickensa, Poego i braci Grimm. Fascynująca powieść historyczna, przy której włos jeży się ze strachu.

„Shelf Awareness”

Niesamowicie wciągająca, nastrojowa i poetycka. Setterfield niesamowicie buduje napięcie!

„The Moveable Feast”

Poetycka i zagadkowa powieść.

„Booklist”